Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

Νέοι Καιροί εν Αιγίω Βράβευση

Βούλα Μέμου

Συντάκτης: Νέοι Καιροί εν Αιγίω.

                
  Βράβευση
 
 
http://www.neoikairoi.gr/data/index.php/articles/arts/1331-boula-memou-vraveysi

  Βράβευση

Η Κα Βούλα Μέμου, συνεργάτιδα του εφημεριδοπεριοδικού μας, η οποία τιμήθηκε δύο φορές σε ισάριθμους διαγωνισμούς, στον μεν πρώτο από τον Πολιτιστικό Κοινωνικό Φορέα "Αμφικτυονία Ελληνισμού" με το Γ' Βραβείο για το ποίημά της "Χοές Ψυχής". Ο διαγωνισμός είχε θέμα: “ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ’’ ( Παρθενών, Δίον, Βεργίνα, Πέλλα, Δελφοί, Αμφίπολη, Κνωσός, Ολυμπία κ.λ.π.).  Υπενθυμίζεται πως στον ίδιο διαγωνισμό το Α΄ Βραβείο απονεμήθηκε στον Αιγιώτη Αθανάσιο Τρίψα. 
Στον δεύτερο διαγωνισμό, η Κα Βούλα Μέμου τιμήθηκε με έπαινο στους 31ους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών, τους οποίους διοργάνωσε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, στους οποίους συμμετείχε με το ποίημα της "Στα Στενά της ανέχειας"
               
  
  
Λίγα λόγια για το συντάκτη του άρθρου
Author: Νέοι Καιροί εν ΑιγίωEmail: neoikairoienaigio@gmail.com
Σχετικά
                
  
 

κραυγες Κενταυρων


λουστηκαν οι γειτονιες θαλασσα,
σαν τιναξε τα μαλλια στους ωμους…
τραυλιζαν οι αποχρωσεις του μαβι,
στο λυγερόκορμο περασμα των απολαυσεων…
οι αισθησεις κρατηθηκαν χερι-χερι,
 να γραψουν τα φωνηεντα σωστα…
ηταν η ωρα που μουδιαζαν οι κραυγες των Κενταυρων..
οι ωρες δεν ακουνε, ουτε ακουγονται  σε χρονο κενο…
…………………………………….
Καλο μηνα…

Β. Μεμου

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

στη Βικουλα μου

στο γαλαζιο των ματιων σου
ανθισαν ολα τα κρινα της αυγης...
οι δροσοσταλιδες ντραπηκαν
-νεανιδες λογιοι των θοκων-
και κλείστηκαν στο καδρο της μετωπης...
εσυ...ναι εσυ....αιχμαλωτησες
τα νουφαρα της λιμνης,
σε μια μιατια που κρατηθηκε
τηβενος των ορθρων....
ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ ΒΙΚΟΥΛΑ ΜΟΥ....
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΟΜΙΛΉΤΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
: Ναύπλιο, συνέδριο Logotherapy, 2016.
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε

Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

κροταλισαν
κρουσταλα απελπισιας
τα στεφανα,
σε ταφοπλακες  μη αναγνωσιμες….
Τοξερες πως εκλεισες την ψυχη σου
Σταρμαρι του ψευτικου θεου που επινόησες.
Τρομαξες –μισοβδομαδα ητανε θαρρω-
Ακομα και την πρωθιερεια της ντροπης…
Μονοδρομος η ασελγεια της μοιρας στο δρομο σου.
Η ελπιδα ξεψυχησε στη θεα της αδικιας,
Ο ολεθρος καραδοκούσε σε ψυχοκερια καταρας…
Οι παιδικες ψυχες……………..δεν αντεχουν πληγες
Σε χρονο ενεστωτα……

Β.Μεμου

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

κλειδωσα στη στερνα της πισω αυλης,
δυο σποριες αστερια..
αλαφιασμενα σπουργιτια
στοιχειωσαν την νύχτα των ορκων.
Στολισα τα ακροδαχτυλα μου με μαδιμενες θυμισες….
Ο παφλασμος του αποσπεριτη,
πετρωσε την νεκρικη σιγη των αισθησεων.
Και εκει απεναντι στο πεζουλι ..
Μοιρολογουσε η μοναξια
Σε ηχους πλαγιους..
Β.Μεμου