Il XXXIV Premio Mondiale di Poesia Nosside 2019

Το ποίημά μου με τίτλο
\ Ικέτες των Θεών των φτωχών\ μετάφραση στα Ιταλικά από την Τζίνα Καρβουνάκη.βραβευτηκε στον διαγτωνισμό
Il XXXIV Premio Mondiale di Poesia Nosside 2019
ευχαριστώ Τζίνα μου
και αυτόν που με ενέπνευσε και έγραψα αυτό το ποίημα

Ικέτες των Θεών των φτωχών

Είναι τόσο ψηλά ο Θεός, να με ακούσει
και είμαι τόσο μικρός και αλύτρωτος ,
που πλάγιασα στη ρίζα της ελιάς,
δίπλα στο γκρεμισμένο σχολειό του πολέμου.
Ήθελα να ονειρευτώ
πως φυτρώνουν κρίνα στο χάλασμα.
Ήθελα το αίμα να ήταν παραίσθηση,
Μα έτρεμα σύγκορμη.
Στ’ αυτιά μου το κλάμα της xamza,
για την ματωμένη της πάνινη κούκλα.
Οι κύκλωπες είχαν στήσει τον αιώνιο χορό τους.
Οι μοίρες είχαν αλλοτριωθεί, από εγκατάλειψη,
σαν τα καράβια που αργοπεθαίνουν
στις πλανεμένες θύμησες.
Σκουριασμένα παλιοσίδερα,
αλλοτινών παραμυθιών.
Και εσύ… Ηνίοχε,
γητευτή του ταξιδιού,
στους Δελφούς να με τάξεις προσκυνητή
και προξενήτρα της ειρήνης.
Ζέψε το άρμα, να τραβήξουμε από Ανατολή και Δύση,
ίσαμε τη γη του Δράκου,
να ράνουμε τους λαούς της αδικίας, με σπόρους ελπίδας.
Β.Μ.
Να χτίσουμε αποικίες αδελφοσύνης.
Ασάνδαλη, στων δυνατών τις αυλές θα διαβώ ,
με γιασεμιά τους πυραύλους της ενοχής, θα γεμίσω.
Μα είμαι τόσο μικρός,
μπροστά στον μεγάλο θεό των αναμάρτητων θυμάτων.

Β.Μ.

Ώρα υπάρχω.

Ώρα υπάρχω.

Των θνητών και άναρχων χρονικών καταμετρήσεων,

στην πύλη

των ανασκευασμένων τρωκτικών

της απλουστευμένης αντιύλης,

στο παρθεναγωγείο των λαξεμένων στοών.

Μια παπαρούνα ψέλλισε δειλά τ’ όνομά της

το ίδιο χάραμα

που λήστεψαν τις αφαιρετικές μονομαχίες

μιας πάλης που δεν έμελε να γίνει, ποτέ.

Τα σεντόνια , είχαν μύρα αειπάρθενης νύμφης,

το μάνταλο μισάνοιχτο,

τραγούδαγε λυρισμούς ιδρώτα.

Το χάραμα άναψε δαυλούς έρωτα.

Στη Δήλο το λιοντάρι βρυχάται

και κλαίει την ανηδονία της Φρύνης.

Στο δασύ σου στήθος,

βρήκαν καταφύγιο οι κοσμοναύτες του ωραίου…

Ένα καντήλι τρεμοπαίζει

σαν λεπρός αποστάτης.

Έφτασε η μέρα των μυστηρίων.

Βιάσου.

Θα χάσουμε πάλι του Διόνυσου τα συμπόσια.