ανυποτακτοι....λογοι...,

Ληστεψες τα χιονια 
Από τις κορφες
Και ντυθηκες στα γιορτινα, 
Να αλητεψεις το καταχειμωνο…
Μικρη αδεσποτη,
νεραιδοπαρμενη κορη του κηπου,
παρε τα ματια μου
και κοιτα τα καμωματά σου…..
Β.Μεμου

ανυποτακτοι....λογοι.

σαν λωποδύτης,

απροστατευτος,

γδυμνος,

περασες την αρμάδα

των ασπιλων ωρων…

εκει που ασκεπής

και με τρεμουλο στα χειλη,

κοντοστεκοταν η ελπιδα

και λογοδοτουσε…

για σενα….

Για μενα….

Για τους εγεννητους

Και τους τυχερους….

Η τραπουλα…

Εχει μονο έναν Ασσο μπαστουνι…

Β.Μεμου

28/2/2016

ανυποτακτοι....λογοι.

θα χωρισουν οι ωρες ασυδωτα λογια…

η παχνη νωτισε το παραθυρι μας,

σαν εψες… ρε μανα…

καλη σας νύχτα φιλοι μου

15 Φλεβαρη...του παντα

15 Φλεβαρη του παντα…

Αφιερωμενο

η νύχτα καταριόταν

από αγανάκτηση…

οι Λεμονανθοί τρυγήθηκαν

και ποδοατηθηκαν…

στρωσίδια και στρώματα

ματωμένα, σαν ξεκλωνα σταχυα,

στιβαγμενα σε βρωμικες θημωνιές.

τωρα ξέραμε γιατι οι αντιθεσεις

κυοφόρησαν αγκαλιές..

Η νύχτα βουβη τραβηχτηκε

Στην ακρη της και κερασε

Παρατολμα και ασύδοτα παραμιλητα… 

Που κουραγιο να λουστουμε τον ηλιο;

Που ελπιδα να σταυρωθει από πονο;

Που δρομος να απαγκιασει η μπορα;

Όλα ταχτηκαν στον αλυτρωτο αντιπαλο…

Και εγω…τραβηξα τις κουρτινες αποτομα…

Δεν αντεχα δυο παιδικα ματια ….

Να με ρωτανε……

ΓΙΑΤΙ;

Β.Μεμου

ενος λεπτου σιγη

ενός λεπτου σιγη…

αετησια η ματια σας

Στα αλυσοδεμενα μονοπατια των νερων.

Λευτερο ,

Περηφανο το πεταγμα σας,

Σαν πεταγμα Αθανατων.

Τωρα…..

Τωρα …οι νοτες σιγησαν,

Τα νουφαρα μαραθηκαν

Και ξεκλιριστηκαν.

Και σεις….

Με μια σημαια τυλιγμενοι,

Γραψατε άλλη μια σελιδα

Στο βιβλιο των Αθωων.

Υποκλινομαι και γινατιζω

Στο φερετρο σας.

Ασπαζομαι το χερι της ΜΑΝΑΣ…

που την εταξε η μοιρα –σαν κάθε μανα-

να σηκωνει το σταυρο των σπαραγμων.

Δεν αρμοζουν μοιρολογια στους Ηρωες,

Τα δακρυα,

 λιπασμα για τα λιοστασια της Ειρηνης…

« ενός λεπτου σιγή»

ενός αιωνα σιγή…

είναι το μονο που θα μας κανει

να ντρεπομαστε λιγοτερο….

Β.Μεμου

12/2 2016

λογια

το γιομα ξαπόστειλε τις ελπιδες του,
οι ωρες λιποθυμησαν από την προδοσία.
Οι αμυγδαλιες μαδισαν τάνθη τους
Καταμεσημερο στις πλατειες.
Μιλημενη δουλεια κριθηκε η ανταρσια
Και τραβηξε την ιδια παλια ανηφορα…
Και εσυ;
Ο άλλοτε ιδεολόγος…
Που βάφτιζες
το καλογραμμένο Παραλήρημα,
λογια απελπισιας….
Ποσες θύελλες αντεχεις να θερισεις;
Ποσες ανομιεςθα ονομασεις δικαιο αγωνα;
Καλοσχεδιασμενες ανατροπες θα πω….
Θα σε πισωπλατησω
και θα κοιταξω το χαραμα,
με τα ματια μικρου παιδιου…..
Β.Μεμου..
Φωτογραφια δανεισμενη από την φιλη μου
Τουλα Σταυροπουλου

λογοι αλογοι

ειναι κατι φορες..

 που σε ληστευει η πενα

 και σε κανει πυθηνειο οργανο της..

.τοτε ειναι που λες...

.ξερω ακριβως…

 για που τραβαω…………..

 τοτε τραγουδας διχως νοτες...

.μιλας μονο με σιωπες...

.και δεν γραφεις..

..οχι δεν γραφεις τιποτα...

.σκιζεις καθε τι γραμμενο,,

,μην χαλασεις την αρμονια που γευτηκες....

ξεμακραινεις το χωρο,

σε κεινο το φουγαρο του πλοιου,

που σε κοινώνησε,

λαχταρας το τοτε…..

παντα αξιζει,

να ανοιξεις την μπουκαπορτα,

στα σκύβαλα που κουβαλας…

τυλιγεις το κουβαρι του τοτε,

για να θαψεις όλα τα στημόνια που υφανες…

Τωρα καρδια μου, θα ξαναλαμψουν τα νιατα μου,

Θα ξανακουσω την μπουρου να αδει    .

Β.Μεμου

Καλο μηνα σε ολους….