στον πατερα μου...

Θα φύγω, είπες

Και μας γύρισες την πλάτη,

μην δούμε ένα δάκρυ που παραστράτησε.

Λεβέντικα έκλεισες τα τεφτέρια σου,

Σαν να πήγαινες στ’ αμπέλι για τρύγο,

Ή στο Πάνω Χωριό με τα γίδια..

Τα στάχυα έγειραν, θ’ αρχίσει ο θέρος,

Λίγο λάδι και μια καταψιά κρασί στο δισάκι σου..

Και το κοστούμι σου καλοσιδερωμένο.

Φόρεσες και την γραβάτα, την καλή σου.

Και ναι… ΠΑΤΕΡΑ …

έτσι απλα και αθόρυβα......έφυγες…

Β.Μέμου