Θα φύγω, είπες
Και μας γύρισες την πλάτη,
μην δούμε ένα δάκρυ που
παραστράτησε.
Λεβέντικα έκλεισες τα
τεφτέρια σου,
Σαν να πήγαινες στ’ αμπέλι
για τρύγο,
Ή στο Πάνω Χωριό με τα
γίδια..
Τα στάχυα έγειραν, θ’ αρχίσει
ο θέρος,
Λίγο λάδι και μια καταψιά
κρασί στο δισάκι σου..
Και το κοστούμι σου
καλοσιδερωμένο.
Φόρεσες και την γραβάτα, την
καλή σου.
Και ναι… ΠΑΤΕΡΑ …
έτσι απλα και αθόρυβα......έφυγες…
Β.Μέμου
