Ώρα μετριότητας.
Τρύπωσες πάλι στο αύριο
Των άοκνων κύκλων, στιλβώνοντας κλίμακες με επίθετα
άκλιτα.
Αιδώς του αρχέτυπου κάρματος
Με λόγχες άπλαστων στίχων,
Στηλίτευες των κρουνών τα απότιστα αερικά .
Οι μούσες θέσπισαν λυτρωτικά αποσπάσματα ωδής,
Στο πλάνο νυχτοκάματο ενός παραληρήματος.
Η νύχτα μέριασε το βουβό σήμαντρο του
αποσπερίτη,
Γράφοντας ένα πληρωμένο αστρόγραμα.
Το σύνολο πεπερασμένο.
Η λύρα άχορδη.
Η τρωτή λογιστική πλεύση,
Είναι πια θέμα προσωπικής επιλογής.
Β.Μέμου
Φωτο Τούλα Σταυροπούλου
