Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

ενος λεπτου σιγη

ενός λεπτου σιγη…

αετησια η ματια σας
Στα αλυσοδεμενα μονοπατια των νερων.
Λευτερο ,
Περηφανο το πεταγμα σας,
Σαν πεταγμα Αθανατων.
Τωρα…..
Τωρα …οι νοτες σιγησαν,
Τα νουφαρα μαραθηκαν
Και ξεκλιριστηκαν.
Και σεις….
Με μια σημαια τυλιγμενοι,
Γραψατε άλλη μια σελιδα
Στο βιβλιο των Αθωων.
Υποκλινομαι και γινατιζω
Στο φερετρο σας.
Ασπαζομαι το χερι της ΜΑΝΑΣ…
που την εταξε η μοιρα –σαν κάθε μανα-
να σηκωνει το σταυρο των σπαραγμων.
Δεν αρμοζουν μοιρολογια στους Ηρωες,
Τα δακρυα,
 λιπασμα για τα λιοστασια της Ειρηνης…
« ενός λεπτου σιγή»
ενός αιωνα σιγή…
είναι το μονο που θα μας κανει
να ντρεπομαστε λιγοτερο….
Β.Μεμου
12/2 2016



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου