Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018

ΝΌΘΕΣ ΩΡΕΣ

ΝΌΘΕΣ ΩΡΕΣ
Η Voula Memou αισιόδοξη.
Με τα φτερά της αγάπης,
με λυτρωτικούς κραδασμούς,
τρύπησε τον θόλο του άμαχου ωκεανού.
Σεληνιακό τοπίο, τρύπια σκαριά η ζωή του,
αναθεματισμένα αποθέματα, 
σαν θημωνιές από άχυρα,
η αποστροφή του τώρα,
λικνίζεται σε περιστύλια τρεμάμενης γης.
Το έργο σε Τρίτη εκτέλεση, οι κομπάρσοι άλλαξαν,
μηρυκάζοντας κατανυκτικά μοιρολόγια,
ταυτόσημα με καρβουνιασμένη άνοιξη,
αποκύημα, την ύψωση του μηδενός στην νιοστή δύναμη.
Ταλαίπωρε ασπόνδυλε σάλιαγκα,
περισπούδαστε υφαντή λάγνης στείρωσης,
πόσες ζωές θαρρείς θα έχεις;
Το πλοίο θα σαλπάρει για το νεκροταφείο των ξοφλημένων,
τα ταξίδια του, δεν υπήρξαν πουθενά καταγεγραμμένα ,
η ζωή δεν έχει πληθυντικό…
και εσύ…
θα μιλάς…. Μόνο για να εξασκείς την ακοή σου…
τα θύματα… δεν μετέχουν σε συγκεντρώσεις…
Βούλα Μέμου
φωτο ..Τούλα Σταυρπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου