ανυποτακτοι λογοι

Ξεπλυνα

ταποκαιδια της αγρυπνιας μου

και ξεστολισα τον αμαραντο του Αυγερινου λιποταξία,

μπας και ξεφτισει η νύχτα,

τα μελλουμενα αχναρια της λογικης,

που δεν αντεχονται,

ουτε από τον ιδιο τον βαρβαρο πονο,

που θαφτηκε στο λυκαυγές

αποκοσμων στησεων.

Τωρα….

Απάγκιασε  με μιας,

η καινοτομια των παραισθησεων

και λεω….

πού λιθαρι…..

να βαλω μαξιλαρι στον πονο;

Πού κραυγη νακουστει

και να μην δακρυσει από την αγωνια των θολερων αποσπασματων;

Β.Μεμου