Ρυτιδωμένες συμβουλές,

 κυοφόρησαν την πρωινή λάμψη,

 αυτού,

 που ρόδισε τα πέταλα της ανεμώνας και της παπαρούνας,

 μέχρι την πλατιά κοσμοματιά μου,

όταν η κόρη αγγίζει την άλιωτη σάρκα της ψυχής,

 σαν φιδίζει στο καλολαξεμένο μάρμαρο.

       Πώς θάταν το γδυμνό κορίτσι ένα μπουκέτο απολαύσεις,

αν είχε σκορπίσει τα πέταλά του,

 σένα πόθο άσπρο και γλαυκό: