Κρατήσαμε κάτι και για μας,

 να στείλουμε τα χαιρετίσματά μας,

 στα πολύπλοκα και αδιόρατα λογύδρια,

 που γράφονται πάντα με οξείες γωνίες

 και στρώνουν τις παράφρονες σκέψεις,

 με χρωματιστά κλινοσκεπάσματα.

Μην κάνετε θόρυβο…

 γλίστρησε η ανάποδη γραφή,

 στο κενό

 και πεισμάτωσε τους γερανούς,

 που φτερούγιζαν αμέριμνοι.

Έλα την ώρα που χρεώναμε στέφανα αντοχής.

 Ανάτρεψε όλη την όραση των αποδείξεων

 και γύρισε ανάποδα τον κινούμενο στόχο.

. Φορτίστηκε η στιγμή με αρνήσεις

 και άρχισε ο στόχος να τρίζει.

 Λογαριασμοί άηχων ήχων,

 Κατρακύλησαν,

 ίσαμε την πίσω αυλή.

Δική μας βουλή ήταν,

 να χτίσουμε ανοχύρωτες συνειδήσεις

 και δικός μας Θεός,

 προσκυνήθηκε στο πέρασμα του τυφώνα.

 Η ευγένεια,

 Περίσσευε

 και καρπωνόταν το αγλάισμα του,

 ΕΝΟΣ ανατρεπτικού ανθρώπου,

 που ζώστηκε στο θεμέλιωμα της αστραπής.