Ανυδρα επη…

Ανυδρα επη…

Πουλαρι ασελωτο,

σε αλωνι στοιχειωμενο

Βυζαινει των τειχων μου τους αρμους.

Ενοχες νυχτες

-σημαδι παρακμης

 και στραγγιδια λωτων-

στα περιγιάλια κοραλιων

και μενεξεδενιες προφητιες,

που ξεπλενουν σαρακοφαγωμενες πατημασιες

και μολυνουν αδιόρατα πληθη.

Εκει στεφανωσες το ποδοβολητό των Κενταυρων,

-στερφα νηματα αραχνουφαντης οντοτητας-

Και μήνυσες με γαλερες την αφανεια σου,

Ρημάζοντας σκύμνους λεόντων,

Σε αλλότρια ταφοληθια νεκρης πολιτειας,

Που ζωγραφισες …

Με δανεικα χέρια…  

Β Μεμου

Φωτ Γ.Ιωαννιδδης