Στον Τάσο Παπαφράγκο και τον Τάσο Ντάνο Μαθητές. Θύματα του βομβαρδισμού της Βυσωκάς 29 Νοέμβρη 1943

Στον Τάσο Παπαφράγκο και τον Τάσο Ντάνο

Μαθητές.

Θύματα του βομβαρδισμού της Βυσωκάς

29 Νοέμβρη 1943

Τα σεντουκια της οργης ,

Σφαλισμένα ….

επιταγη, της φυλης μας …

Οι νυχτες στριφωνουν ταχναρια της λήθης

σε πυρακτωμενα δακρυα.

Ατολμες οδυνες που δεν ξεπλυθηκαν με τα χρονια.

Όμως αηδονι μου νυχτοτραγουδιστη μου,

Σιμωσε του διαβατη τη γαληνη,

Ξυπνα τον από τον ληθαργο της ανοχης

Και πες του…..

Ναι πες του εσυ,

που ξερεις, να στοχευεις αστραπες,

σε χειλη σφιγμενα.

Πες του…

εδώ….

κοιμουνται δυο παιδια…

δυο μικροσχολιαρουδια…

που ουτε πουρναρι βρεθηκε, να γινει προσκεφαλι,

μονο λιθαρια ελουσε, το αιμα στο λαγκαδι.

Θερισανε τα’ άγι Αντρεος, στης Βυσωκας τα μερη…

 Αγουρες φυτρες…

-η αναμάρτητη σηψη- .

Γιατι…κριθηκαν ενοχοι….

Εσχατης αθωοτητας…``

ένα χειμωνιατικο απομεσημερο…

παραμονη τ’Αγιου του χωριου τους ….

Σαν κληθηκαν να παρουσιαστουν,

 στην στρατια των Αγγελων.

η ιστορια σε σταση προσοχης,

 ανατριχιαζει σε ξεκλιρισματα νεοσσων ,

που πληρωνουν βλασφημους εκδικητες,

εξυπνων βληματων.

Σκυψε διαβατη μου, γονατισε, στοχασου..

Τα λαφυρα και τουτης της σφαγης σπουδαια

Παιδια αμουστακα,

 σε μνηματα πολεμων

Ένα υφαδι που και σημερα, καλα κρατει.

Βαλε γερανια κοκινα,ολογυρα στην πλακα…

Να ξεθυμάνει το αιμα της ντροπης.

Το κοκινο…εχει ταχτει, να ξεμουδιαζει μνημες.

Ηταν παιδια….

με κοντυλι στο χερι….

Το μονο αποδεικτικο της προδοσιας  τους..

 

Μέμου Παρασκευή