στα στενα της ανεχειας 1

Με μεγάλη χαρά πληροφορήθηκα ότι το ποίημά μου με τίτλο ΣΤΑ ΣΤΕΝΑ ΤΗΣ ΑΝΕΧΕΙΑΣ 1 ξεχώρισε στον διαγωνισμό του περιοδικού ΚΕΛΑΙΝΩ.

Είναι το δεύτερο μιας τριλογίας με τον ίδιο τίτλο.

Ευχαριστώ από καρδιάς, την επιτροπή και τους διοργανωτές του διαγωνισμού.

Στα στενά της ανέχειας  1

Άπλωσε τη γύμνια της στέρησης

καταμεσής στην άσφαλτο.

Στο τάγμα της μάνας,

η επανάσταση ορίζεται

σε χρόνο παρακείμενο.

Μουδιάζουν τα μέλη.

Οι αρθρώσεις,

απολογούνται, σε λιμνάζοντα λασπόνερα.

Νοερά λυτρώνεται ο πόνος,

με τις κραυγές,

να πνίγονται αδιαμαρτύρητα.

Τα ασπρόρουχα της ελπίδας

στραγγίζουν  στα κάγκελα της ανέχειας.

Οι ορίζοντες χαμηλώνουν,

να κρυφτούν αλλοτινές ομορφιές.

Ο άνεμος σκόρπισε ζοφερές προφητείες.

Ο αγώνας της απελπισίας ατέλειωτος.

Και η μάνα…

εκεί…

στρατιώτης,

κατακερματίζει κάθε ίνα ντροπής,

να ζυμώσει με δάκρυα αντίδωρα.

Πόσες ελπίδες να ποτίσει την αξιοπρέπεια;

Πόσα τραπέζια,

να στρώσει στο όνομα της άνοιξης;

  Πρωτο βραβειο σπο το διαγωνισμό του περιοδικου ΚΕΛΑΙΝΩ