Μνήμες ντροπής

30 του Νοέμβρη ...
Σήμερα η ιδιαίτερη πατρίδα μου το Σκεπαστό {Βυσωκά} Καλαβρύτων γιορτάζει τον πολιούχο της Άγιο Ανδρέα.
Αυτήν την μέρα το 1943 διάλεξαν οι Γερμανοί να βομβαρδίσουν την Βυσωκά. Μεταξύ των θυμάτων και δύο μαθητές. Ο Τάσος Ντάνος και ο Τάσος Παπαφράγκος.
Χρόνια πολλά πατρίδα μου....και ας ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.

Μνήμες ντροπής

Αφιερωμένο στον Τάσο Παπαφράγκοκαι τον Τάσο Ντάνο
Μαθητές του δημοτικού, από το Σκεπαστό, που σκοτώθηκαν στον βομβαρδισμό του χωριού στις 30 Νοέμβρη του 43

Τα σεντούκια της οργής ,
Σφαλισμένα ….
επιταγή, της φυλής μας …
Οι νύχτες στριφώνουν τα’ αχνάρια της λήθης
σε πυρακτωμένα δάκρυα.
Άτολμες οδύνες που δεν ξεπλύθηκαν με τα χρόνια.
Όμως αηδόνι μου νυχτοτραγουδιστή μου,
Σίμωσε του διαβάτη τη γαλήνη,
Ξύπνα τον από τον λήθαργο της ανοχής
Και πες του…..
Ναι πες του εσύ,
που ξέρεις, να στοχεύεις αστραπές,
σε χείλη σφιγμένα.
Πες του…
εδώ….
κοιμούνται δυο παιδιά…
δυο μικροσχολιαρούδια…
που ούτε πουρνάρι βρέθηκε, να γίνει προσκεφάλι,
μόνο λιθάρια έλουσε, το αίμα στο λαγκάδι.

Θερίσανε τα’ άγιΑντρεός, στης Βυσωκάς τα μέρη…
Άγουρες φύτρες…
-η αναμάρτητη σήψη- .
Γιατί… κρίθηκαν ένοχοι….
Έσχατης αθωότητας…``
ένα χειμωνιάτικο απομεσήμερο…
παραμονή τ’ Άγιου του χωριού τους ….
Σαν κλήθηκαν να παρουσιαστούν,
στην στρατιά των Αγγέλων.

η ιστορία σε στάση προσοχής,
ανατριχιάζει σε ξεκληρίσματα νεοσσών ,
που πληρώνουν βλάσφημους εκδικητές,
έξυπνων βλημάτων.

Σκύψε διαβάτη μου, γονάτισε, στοχάσου..
Τα λάφυρα και τούτης της σφαγής σπουδαία
Παιδιά αμούστακα,
σε μνήματα πολέμων
Ένα υφάδι που και σήμερα, καλά κρατεί.

Βαλε γεράνια κόκκινα, ολόγυρα στην πλάκα…
Να ξεθυμάνει το αίμα της ντροπής.
Το κόκκινο… έχει ταχτεί, να ξεμουδιάζει μνήμες.
Ήταν παιδιά….
με κοντύλι στο χέρι….
Το μόνο αποδεικτικό της προδοσίας τους..

από το βιβλίο μου ΣΤΟ ΒΡΆΧΟ ΤΗς ΑΝΔΡΟΜΈΔΑς