Παρισι ωρα...θανατου

Παρισι ωρα….θανατου

Μαδισαν τις ανεμωνες

Ωρα πριν τα μεσανυχτα.

Το χρωμα πλανευτηκε

Και λοξοδρομησε..

Κοκινο….

 θαρρεις και το αιμα

Θα ξεδιψαγε τα βαμπιρ

Των αναθεματισμενων,

σαν τρικλιζαν

 οι ωρες των θρηνων.

Και εμεις οι μικροι

-που καμια φορά ντυνομαστε άνθρωποι-

αναλυσεις, επι αναλυσεων…

λογους –λοφων,

κουφιες αμαρτιες που προσπερασαμε,

νυχτες που τραυλιζαμε ανομιες,

στροφες που ντυσαμε κόκκινες..

το κόκκινο….παντα μας τραβουσε….

Ο πονος δεν καταλαγιαζει..

Οι αριθμοι δεν αντεχουν …

Το στημενο καρτερι θανατου…

Β.Μεμου