παρουσιαση....ΣΤΟ ΒΡΑΧΟ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ

«Είναι κάτι φορές που η πένα σε ληστεύει….»

Σάββατο 12 του Μάη, τα δεσμά της Ανδρομέδας λύθηκαν και το ταξίδι ξεκίνησε..

Πόση συγκίνηση ένιωσα, εκείνη τη μέρα…

Με μαέστρο τοΝ καταξιωμένο  λογοτέχνη, Μιχάλη Γριβέα, σαν σε συναυλία εξελίχτηκε η παρουσίαση του βιβλίου μου…

Παρόντες

Από το Δ.Σ της ΠΕΛ η Έφορος Αγγελική Κωβαίου, η ταμίας Χριστίνα Αγρογιάννη, ο Γιάννης Βέλης και μέλη της ένωσης.

Η πρόεδρος του Συλλόγου Λίνος  Όλγα Κανελλοπούλου και η καθηγήτρια Πανεπιστημίου Γιόλα Αργυροπούλου.

Από το Δ.Σ του ΕΠΟΚ ο κύριος Καραγιάννης.

Από το Σωματείο ΕΥ, εκπρόσωποι, που είχε αναλάβει την έκδοση.

Εκπρόσωπος του Δήμου Ζωγράφου, ο Κύριος Παπαναστασόπουλος.

Κάτοικοι από την Ιδιαίτερη πατρίδα μου, το Σκεπαστό Καλαβρύτων.

Ο Αιδεσιμότατος Ιωάννης Αντωναρόπουλος από το Αίγιο.

Φίλοι και συμπορευτές, στον μαγικό κόσμο της Λογοτεχνίας και της ποίησης και συγγενείς.

Ο πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών Κώστας Καρούσος, μου έκανε την τιμή να αναλύσει το βιβλίο μου, μετά από έναν σύντομο χαιρετισμό.

Όμως πόσα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μπορούν να καταδείξουν την ευγνωμοσύνη μου ….

Στον καθηγητή του Ιόνιου Πανεπιστημίου …Δημήτρη Φίλια

 Και την Ζωγράφο ,Λογοτέχνη Στέλλα Τεργιακή για το άγγιγμα της ψυχής μου μέσα από τις αναλύσεις του βιβλίου… ΣΤΟ ΒΡΑΧΟ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ.

Στον Βασίλη Παπακώστα, που αφιλοκερδώς μελοποίησε δύο ποιήματά μου .

Στον Δημήτρη Βαλάση, για το όνειρο που μας έφτιαξε, ντύνοντας την παρουσίαση με την φυσαρμόνικά του.

Τον Γιώργο Ποταμίτη και την Μαρία Ταβουλάρη, για τα υπέροχα video.

Την Gaby j.Mussa, για το όμορφο εξώφυλλο.

Τον Βαγγέλη Πίτσαρη, που συγχρηματοδότησε την έκδοση και ανέλαβε το κόστος της βιντεοσκόπησης.

Και φυσικά την Κόρη μου Βασιλική Γιαννούλη και την Εβίτα την εγγονή μου..για την μεγάλη αγκαλιά τους.

Σημασία έχει το ταξίδι και ο προορισμός… εκεί που παλεύει η ψυχή με το συνειδητό, εκεί που ανταμώνεται ο πόνος, με τον έρωτα και το θάνατο. Εκεί, που το τότε…. δεν είναι μακρινό παραμύθι, αλλά αυριανό βάλσαμο αγάπης.

Για τούτα, σταυρώνω τις λέξεις, απαγκιάζω τις απογοητεύσεις και θαυμάζω τις αντοχές, για κάποιο αύριο με ελπίδα και ανθρωπιά…

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ…

[Οι φωτογραφίες δεν είναι όλες, όσες τραβήχτηκαν… ζητάω συγνώμη από τους φίλους μου…θα τις ανεβάσω μόλις τις πάρω από τον φωτογράφο}.