Ερωτας…..

Ερωτας…..

Εσυ….

Που λυγισες τα ορια της υπομονης μου,

Εσυ…

Που στειρωσες τα κρυφα μου χαμογελα.

Εσυ…

Που ξεβαψες τα νουφαρα

Ζευγαρωσε …

Την πανσεληνο και λαβωσε την,

Σελωσε το πουλαρι του νοτου

Καμε χερσο χωραφι,

Μια σπορια θαλασσα…

Και….

Ελα σιμα μου..

Στο τωρα…

Στο παντα,…..

Διχως  Αυριο…

Διχως στεγανα  παρθενικων ορκων,

Διχως μελλοντα

και υπερσιντελικους χρονους.

Κρατα μου το χερι…

Μαρτυρα της απολυτης ενωσης…

Ωδη και πνοη

Και σπορα και βορρά,

Του ερωτα.

Του δικου μου…..

Του  καταδικου μου…ερωτα,

Που βγηκε παλικαρας

Σταλωνια

Και συστηθηκε σπουδαιος…

Και αλητης συναμα.

Ο δικος μου ερωτας,

Που δεν απειχε από τον δικο  μου θανατο,

Σε μια στιγμη αδυναμιας μου..

Β.Μεμου