Χαιρε ω χαιρε Ελευθερια

Χαιρε ω χαιρε Ελευθερια

Σε γνώρισε,

Ο ποιητης

Σ’ ανάστησε

Και σε στόλισε με δόξες

στου Στρέφη το λιοστάσι.

Εκεί ξυπόλητη περπάτησες

Και στοίχειωσες

Κακοφορμισμένες πληγές,

Κυρά των Κυράδων.

Στ’ άγναντο σμιλεύτηκες,

από πένα νιόκοπου γητευτή των λέξεων

εσύ λεβεντόκορμη κόρη,

με λιτά τα μαλιά ν’ ανεμίζουν

στου αγέρα το μένος.

Και έθρεψες γενιές και γενιές.

Και βύζαξες αιματοβαμμένους.

Και θέριεψες δειλούς και ανθρωπάκια.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Β.Μεμου