πάνγυμνε ικέτη της ομίχλης,
της Σειρήνας ανέπαφο ντέφι
της Τροίας ελαφοκέντητε μύστη,
έρωτά μου, εσύ!
Πού δοξαριά να στιλβώσω την τύχη
και σε ποιο γαλαξία να γεννήσω ανεμοδάρτους ψαλμούς;
Θα ντυθώ τον απόσπερο ήλιο
και θα περάσω τα στίφη των στίχων
πανηγυρικά,
μέχρι να δοξαστεί η μέρα η δωδεκάτη σου..
Β.Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου