σε σενα πατερα μου
που στοιχιζες δυο οργιες ουρανο στο κοιταγμα σου,σε σενα που στολιζες τακρογιαλια με υδρωτα τιμιοτητας,
σε σενα πατερα μου που αγκαλιαζες την ζωη με φιλοτιμο....
σε σενα πατερα μου που λειπεις και αδειασε η ζωη μας,
τα πιο ακριβα αισθηματα κεντησα,
τα πιο φωτεινα δακρυα,εκρυψα στο προσκεφαλι μου
δεν θα σας αφησω ποτε...ελεγες....
και μαραζωνες τα κυκλαμινα του βραχου....
τωρα το ξερω..πατερα μου....
γιατι καθε μερα σε γιορταζω...
γιατι καθε στιγμη κελαηδουνε ταηδονια..
ο δικος μου πατερας.....
η δικη μου ζωη....εσυ πατερα μου....
το σιγοσφυριγμα σου...φαρος στο ειναι..
το τωρα...το παντα...
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου